Jet Sol, Rotterdamse documentaire- en programmamaker (o.a. Ouwe Dibbes en Over corona gesproken), presentatrice en schrijfster, heeft een groot hart voor de zorg. In haar columns voor Laurens deelt zij haar persoonlijke ervaringen en kijk op de ouderenzorg.
Win-win!
De 'Dag van het Werkplezier in de Zorg' en het thema van dit jaar is: ‘ode aan de zorg’. Of ik daar een column over zou willen schrijven. Niets liever zou ik hier een lyrische ode schrijven die de zorgmedewerkers volledige eer aan doet, maar het lukt me niet.
De poëzie wil maar niet uit mijn pen vloeien. Allicht is het niet ingewikkeld om te buitelen over alle denkbare superlatieven, of de complimenten tegen de plinten te laten klotsen, dat verdienen zorgmedewerkers immers.
Het is evident dat ik ze gun wat ze zouden moeten verdienen: een stevig salaris en evenzoveel respect. Maar de dag van het werkplezier in de zorg zou wat mij betreft overbodig moeten worden, werkplezier en zorg zouden synoniemen moeten zijn.
Het zou zo onlosmakelijk aan elkaar verbonden moeten zijn dat de vanzelfsprekendheid ervan af druipt. Lijkt me aangenaam om daar naartoe te werken, en zeer welkom in een tijd van verharding. We hebben zelfs alle benodigdheden in huis. Onder je dakpan om precies te zijn.
Ik weet niet hoe het met u zit, maar heeft u wel eens enige vorm van geluk of blijdschap gevoeld nadat u iemand had geholpen? Iemand troosten, of boodschappen doen voor uw zieke buurvrouw? Of als we het omdraaien, dat u dankbaarheid voelde als iemand u een helpende hand had uitgestoken? Dat is een diepe menselijke emotie die we bijna allemaal kennen. Het is fijn om mensen te helpen en het is fijn als je geholpen wordt. Pro-sociaal gedrag wordt dit genoemd.
Al die lieve zorgmedewerkers weten dat natuurlijk al lang, die zijn echt niet gek. Maar de druk van administratieve rompslomp en andere zaken die niets met directe zorg te maken hebben, gooien roet in het eten. Het is niet voor niets dat veel zorgmedewerkers vaak aangeven dat ze graag meer tijd willen voor de echte zorg. Daar knappen alle partijen letterlijk en figuurlijk van op! Of in managerstaal een win-win situatie.
Knappe onderzoekers hebben wetenschappelijk aangetoond dat de ‘nucleus accumbens’ actief wordt als je elkaar helpt. Dat de nucleus accumbens zich in mijn hersenpan verschool, daar was ik me niet van bewust. Want als ik het zo opschrijf, klinkt het als een spreuk die niet zou misstaan in een spreuk van Harry Potter. Maar we hebben ‘m blijkbaar, en dat is echt goed nieuws.
Met een nieuw jaar zijn er vaak goede voornemens. Zoals meer bewegen. Mijn goede voornemen is dus mijn hersenen te prikkelen door mijn nucleus accumbus te laten zweten. En dan is de dag van het werkplezier in de zorg een dagelijks terugkerend evenement. Ik heb er zin in!