De mensen van... Gonnie

Geriatriefysiotherapie rocks!

Hoe complexer, hoe leuker

Gonnie werkt al tien jaar als fysiotherapeut. Omdat ze van complexe puzzels houdt, specialiseerde zij zich in ouderenfysiotherapie. Ouderen komen binnen met een orthopedisch probleem zoals een nieuwe heup of knie, maar hebben bijvoorbeeld ook diabetes of een psychisch probleem. Sinds 2014 is zij Master Geriatriefysiotherapie bij Avanze en Laurens Antonius Binnenweg. Ze vertelt over haar vak, het belang van samenwerken en patiëntcontact. En over meetbaar werken met revalidatie.

Over eigen grenzen heen kijken

Geriatrie is fysiotherapie gericht op ouderen. Vaak zijn er meerdere dingen aan de hand en dat maakt dit vak zo uitdagend. In veel gevallen kampen deze mensen bijvoorbeeld ook met eenzaamheid. “Ik moet dus over mijn eigen grenzen heen kijken. Ik overleg, indien nodig, altijd met andere specialisten zoals de ergotherapeut, psycholoog, maatschappelijk werker, diëtist en de verpleegkundige. We bekijken als team hoe we patiënten het beste kunnen helpen. Hoe complexer de puzzel, hoe leuker. Naast behandelen is voorlichting een van mijn belangrijkste taken. Hoe kan mijn patiënt de behandeling het best toepassen in het dagelijks leven?” Wat mij betreft gaat het er vooral om hoe de patiënt zo zelfstandig mogelijk kan functioneren met zijn of haar beperking.”

“Het allerleukste aan mijn werk vind ik als mensen naar huis gaan. Ja, want dat betekent dat ze het zelf kunnen. Ik wil uitzoeken hoe ik iemand aan de gang kan krijgen en de regie terug kan geven.”

Bewezen voortgang

Een paar jaar geleden kwam ik in de projectgroep Meetbaar Werken met Revalidatie terecht omdat mijn thesis tijdens mijn afstuderen ging over USER. USER (Utrechtse Schaal voor Evaluatie en Revalidatie) is een meetinstrument om het resultaat van de revalidatie te meten aan de hand van een vragenlijst. We meten in Avanze de voortgang door de USER regelmatig aan het begin en einde van de revalidatie af te nemen. Aan de hand van observaties vullen we scores in: hoe zelfredzaam is iemand op het gebied van mobiliteit, zelfverzorging en cognitie? Kan iemand dit zelfstandig of met hulp en hoeveel moeite kost het? Kan iemand los zitten? Vijf minuten zelfstandig lopen? Als het mogelijk is meten we ook subjectieve aspecten als stemming, vermoeidheid en pijn.

Met dit meetinstrument willen we bewijzen dat mensen vooruit gaan. Zo kunnen we ze laten zien wat er tijdens een behandeling gebeurt van het begin tot het einde. Daarnaast kunnen we beter inschatten hoe lang een behandeling gaat duren. Hoe slechter de score, hoe hoger de kans dat mensen langer opgenomen moeten worden.

Contrabeweging

Alle resultaten worden gedeeld met zorgverzekeraars. “We willen hiermee een contrabeweging laten zien. Er is steeds minder geld voor fysiotherapie. Fysiotherapie is zogenaamd niet bewezen. Het probleem is echter dat onderzoek altijd gebaseerd is op medicatie-onderzoek. En dat maakt het lastig, want mensen hebben nooit een en hetzelfde probleem. Vooral niet in het geval van ouderen. Het is altijd een combinatie van meerdere aandoeningen en de behandeling altijd in combinatie met trainingen. Ik leg de patiënt dan uit hoe ze zelf thuis moeten trainen en hoe ze de behandeling in hun dagelijks leven kunnen toepassen. Tja, hoe bewijs je dat deze voorlichting bijdraagt aan de voortgang? Met USER,  en andere meetinstrumenten, proberen we daar verandering in te brengen.”

Patiëntcontact staat voorop

“Hoewel ik er een voorstander van ben om voortgang te meten, blijft het natuurlijk een gevoelig punt. Meten is weten, maar het blijft een administratieve last die ten koste gaat van het patiëntcontact. En dat is natuurlijk wel waarvoor je fysiotherapeut wordt: om mensen weer aan het bewegen te krijgen. Ik behandel 24 patiënten per dag. Ik wil ze graag allemaal mijn aandacht geven.

Daarnaast meten we wel de voortgang op individueel niveau. Maar we krijgen weinig tijd om gegevens te analyseren. Het lijkt me interessant om in de data te duiken en er echte inzichten uit te halen. Heeft het nut? Is het significant? Dan kunnen we mensen beter vertellen wat geriatriefysiotherapie precies inhoudt en waar we mee bezig zijn. We kunnen er misschien wel onze behandelmethodes op aanpassen. En het zou een perfecte aanleiding kunnen geven voor verder onderzoek op een specifiek onderdeel.”

Grootse plannen

“Diagnostiek is leuk. Maar ik zou wel eens de overstap naar een ziekenhuis willen maken en geriatrie daar verder doorontwikkelen. Het lijkt me gaaf om het vak zodanig vorm te geven dat collega’s kunnen doen waar ze goed in zijn zonder teveel tijd te steken in administratieve rompslomp. Meten is belangrijk, maar we moeten uitgaan van de kracht, kennis en ervaring van de fysiotherapeut. Hij weet tenslotte welke behandeling het beste is voor zijn patiënt. En die is in elk geval weer anders.”

Gerelateerde tags

Deel op social media

Gerelateerde verhalen

×

Zoeken